Afscheid van de kleuterschooltijd

Eli ligt languit in ons bed.

Om eerlijk te zijn niet languit maar eerder dwars over alle hoofdkussens heen.

Ik probeer uit te vinden hoe ik in godsnaam nog een plaatsje voor mezelf kan opeisen.

Terwijl ik daar sta, overvalt het me.

Hij is zo groot geworden.

Letterlijk want hij groeit meer dan een centimeter per maand de laatste tijd maar ook figuurlijk.

Vandaag ging hij voor het eerst met de klas een half dagje kennismaken met het eerste leerjaar.

Hij kwam na school enthousiast de woonkamer binnengelopen en vertelde wie zijn juf was, welke kindjes nog in zijn klas zullen zitten, hoe de banken eruit zagen en dat hij al eventjes stil was geweest.

Vooral van dat laatste was ik, als ouder van een enthousiast spraakwatervalletje, onder de indruk.

Volgend jaar hebben we dus geen kleuters meer in huis.

En daar word ik net iets emotioneler van dan verwacht. 

De voorbije dagen heb ik al vaak teruggekeken naar de foto's van de eerste schooldag van Eli.

Hij liep hand in hand met zijn broer die toen naar het derde kleuterklasje ging.

We lieten ze met een gerust hart vertrekken want we wisten reeds dat ze op kleuterschool Zevekoot in goede handen waren.

Onze beide jongens leerden er vriendjes maken, fietsen, de correcte potloodgreep, hoe het woord 'stethoscoop' correct uitspreken, de dagen van de week, het weer benoemen, .... zo ontelbaar veel dat een opsomming onbegonnen werk is.

Maar ze werden er vooral ook fijnere mensen door de zorg van lieve, goede juffen, zorgjuffen, opvangjuffen, busbegeleiders en buschauffeur...

Zoveel warme mensen die de voorbije drie jaar deel hebben uitgemaakt van Eli's "kleuterschoolcarriëre" en niet mogen worden vergeten.

Want een kind groeit pas als het ook in contact komt met een netwerk van vertrouwensfiguren en voorbeeldfiguren.

Iets waar ik als ouder heel dankbaar voor ben.

Woensdag vieren we het afstuderen van Eli en bedanken we alle juffen.

Volgend jaar leggen we Eli zijn groeiproces opnieuw deels in handen van een nieuwe juf en het team van de basisschool.

We hebben vertrouwen in de school, mensen en Eli.

Ik kijk nog even naar grote Eli in het grote bed, neem zijn voetjes vast en schuif hem zachtjes opzij.

Wanneer ik naast hem kruip, kijkt hij naar me en omhelst me.

Voorlopig is hij gelukkig nog niet te groot om te stoppen met het knuffelen van mama en papa.

Ouderschap: de voortdurende de worstelingen tussen willen dat ze veilig opgroeien maar liefst ook niet te snel.

 

Tip: Op het einde van het schooljaar willen we graag de juffen in de bloemetjes zetten en ook iedereen die mee heeft gezorgd voor Eli tijdens zijn tijd op de kleuterschool. Ik vond leuke geschenkjes bij Smartphoto. Ze hebben een heel mooi aanbod cadeautjes voor leerkrachten. Ik koos voor herbruikbare potjes gevuld met thee en een herbruikbare drinkfles. Een blijvend bedankje.