De juiste kluisjes

 
Het is warm.
Op de tuintafel staat een dampende pot ribbetjes, een kom rijst en fruit uit blik.
Het lievelingseten van Jonah.
Hij komt aan tafel zitten en schept zijn bord vol.
Het eerste ribbetje verliest zijn vlees in sneltempo.
Na het afkluiven van ribbetje nummer vijf vraagt Jonah nog een tweede portie rijst.
Mijn man en ik kijken naar elkaar.
We vragen ons af waar al dat eten in zijn kleine lijfje naartoe gaat.
Want hij had hiervoor doorheen de dag reeds drie boterhammen, twee appels, koeken en wat chips opgegeten.

Ik denk aan het kluisjessysteem dat mijn collega tijdens de onlinevergadering heeft uitgelegd.
Het ging over een soort bankrekening waarbij je geld automatisch naar een aantal kluisjes gaat.
Je bepaalt zelf welke kluisjes je maakt en dus waar je voor wil sparen.
Zo is de verleiding minder groot om al je geld te spenderen en toch te sparen.
Na het in kaart brengen van al je vaste kosten natuurlijk.

Ik kijk naar Jonah en de steeds leger wordende pot ribbetjes.
Eli zit daarnaast rustig zijn fruit op te lepelen.
Ik denk aan de kluisjes van ons gezin.
Mijn gezondheid, waar we best al veel in geïnvesteerd hebben.
Het huis dat traag, steen per steen, verbouwd geraakt.
De dichtbij-reis waar we ieder jaar voor sparen.
Een paar hobby's zodat iedereen zijn 'ei' kwijt kan.
En die twee kleine mannen hier aan tafel

Ik zie hoe hun kluisjes/buikjes steeds meer gevuld geraken.
We hebben de juiste kluisjes gekozen.
Ik moet er om lachen en Jonah glimlacht terug met een gezichtje vol ribbetjesmarinade.