Voor jarige Jonah

Lieve Jonah,

Deze week ging je wekkertje 's ochtends om acht uur.
Zoals iedere ochtend lag je al van half acht te neuriën in je bedje.
Want een ochtendhumeur of langzaam wakker worden, dat ken je niet.
Ik hoor het gestommel in de gang.
Je springt vol enthousiasme in het grote bed van mama en papa.
Je knuffelt me en geeft me een kus.
Dan kijk je plots in mijn ogen en kriebelt met je tenen net voorbij mijn knieën.

"Kijk eens hoe groot ik al ben, mama!" zeg je enthousiast.
Ik denk terug aan de tijd dat je nog in mijn buik zat.
Hoe klein je was toen ik je voor het eerst vast hield.
Je eerste kleedjes en je kleine voetjes.
Vandaag word je zes jaar en ben je 120 cm groot.
Nog 46 centimeter en je bent al even groot als mama.

Het maakt mama soms bang wanneer ze merkt hoe snel de tijd gaat.
Ieder jaar opnieuw word je groter, sterker, slimmer en sta je steeds meer op je eigen benen.
Ik denk terug aan je eerste badje en hoe spannend dit allemaal was.
Nu leg ik iedere ochtend je kleren klaar en de rest doe je helemaal zelf.
Soms zou ik je willen vasthouden, knuffelen en nooit loslaten.
Maar dan zou je nooit kunnen groeien en openbloeien.

Dus groei maar gerust nog 46 centimeter en meer.
(Ik vind het niet erg om de kleinste te zijn.)
Ga op ontdekking, leer lezen en schrijven.
Klauter in bomen, leer nieuwe mensen kennen,...
Maar kruip gerust nog enkele jaren bij mama in bed voor een knuffelsessie.
Blijf nog een heel even mijn kleine kerel.
Gelukkige zesde verjaardag!

Je mama