Bezinning over de blog

Ik heb de voorbije 14 dagen geen enkele blog geschreven.
Deels omdat ik de voorbije weken veel in het ziekenhuis heb doorgebracht met Jonah.
Maar daarover binnenkort meer.
Grotendeels ook omdat ik soms het gevoel had dat ik mezelf wat was kwijtgeraakt in mijn blog.
Ik vond geen balans meer.

Ik blog vooral over mijn kinderen en ik geniet daar van.
Mijn eigen creatieve bezigheden raakten stilaan op de achtergrond.
Iets wat ik jammer vond maar ik was bang dat dit mensen niet zou boeien.

Ik zag andere moeders duizend personen bereiken met hun blog.
Ik merkte dat ik me hieraan begon te spiegelen.
Iets wat ik niet mag doen.
Deze blog is namelijk gestart als vrijetijdsproject om ten volle van te genieten.
Ongeacht wat mijn bezoekersaantal is.
Ik wil dat de blog een weerspiegeling is van wie ik ben en waar ik wil heen gaan met deze blog.
Niet van hoe het moet zijn om zoveel mogelijk bezoekers te halen.

Ik heb daarom dus bewust de blog twee weken aan de kant geschoven.
Ik wil een nieuw blogjaar opnieuw fris inzetten.
De cijfers loslaten en doen waar ik van hou.
Ik wil niet dezelfde weg bewandelen als alle anderen.
Mijn blog hoeft geen kopie te zijn van andere blogs.
Ik ga het dit jaar doen op mijn manier.
Een nieuw blogjaar uitpakken met een frisse blik.
Wat dat dan ook zal zijn of waar me dit ook mag brengen.