Wanneer ben je een goede vader?


Jonah staat op zijn teentjes voor de spiegel.
Hij kijkt naar zijn oksels.
"Mama, nu heb ik daar nog altijd geen haartjes."
Hij wrijft bestuderend over zijn zachte wangetjes en zucht.
"En ook nog geen baard. Hoe kan ik nu ooit een papa worden?"

Ik moet een schaterlach onderdrukken
Ik vertel hem dat je zelfs met haar overal nog geen papa bent.
"Maar hoe moet dat dan?"
Oh nee, moet ik nu echt al met het gesprek over de bloemetjes en de bijtjes beginnen?
Ik antwoord dat je daarvoor eerst kindjes moet maken.
"En dat is alles?"
Alles? Duidelijk een mannenperspectief zonder uren weeën en persen.
Maar ik vergeef het hem, voorlopig, omdat hij nog zo schattig is.
Ik vertel hem dat het niet alles is.
"Maar hoe kan ik dan een goede papa worden?"

Wanneer is iemand een goede papa?
Mijn eerste reactie is: "Zoals jouw papa."
Maar wat is dat dan?
Daar sta ik even met mijn mond vol tanden.
Een snelle google-opdracht leert me dat er artikels en wikihows bestaan over goede vaders.
De ene al waardevoller of vol onzin als de andere.
Er bestaan zelfs stappenplannen die je helpen: "Om een goede vader te zijn moet je aanwezig zijn, disciplinair en een rolmodel zijn, en tegemoet komen aan de behoeften van je kinderen zonder te toegeeflijk te zijn"
Begin er maar eens aan.

Het opzoekingswerk leert me ook dat papa's ijsjes kopen en in bomen klimmen.
Blijkbaar zijn moeders niet echt geschikt materiaal om ijsjes te kopen.
In alle eerlijkheid, ik zou me echt moeten bedwingen om de ijsjes niet op te eten maar ik denk dat het me nog net moet lukken.
Je kan zelfs een testje invullen om te bekijken of je een goede vader bent.
Maar iets zegt me dat dit nog wat te ingewikkeld is voor mijn zoontje.
Ook heb ik er mijn twijfels bij of de uitkomst wetenschappelijk gefundeerd is.
Het resultaat: 'richt je meer op je familie - ze hebben je nodig.' heeft vast al van veel mannen een betere vader gemaakt.
Mijn onderzoek helpt me dus geen stap verder.

Ik kan Jonah nog steeds geen degelijk antwoord geven.
Ik weet wel waarom mijn man volgens mij een goede vader is.
Hij is aanwezig, warm, liefdevol, streng maar rechtvaardig, een knuffelbeest, een speelkameraad, trooster, helper,...
Ik denk dat jammer genoeg de helft van die woorden of termen Jonah niets zeggen.
Het enige antwoord waar ik op het moment zelf kon aan denken was:
"Vindt jij papa een goede papa?"
"Ja" riep hij enthousiast!
"En waarom?" vraag ik hem.
"Omdat hij de beste knuffels geeft en snoepjes."
Laten we het daar voor nu maar bij houden.
Dan kan hij zich nog wat oefenen in het knuffels geven aan mama.




Reacties