De verbouwingen: een update

De verbouwingen gingen vorige week eindelijk van start.
De oude veranda is ondertussen verdwenen.
In de plaats kwam er voorlopig een heleboel stress, stof en een betonplaat.
Ik probeer mijn poetsdrang zoveel mogelijk onder controle te houden.

Voorlopig lukte dat al op 3 van de 7 dagen.
De overige vier avonden heb ik na het werk nog snel even geveegd.
En de eerste avond zelfs het volledige huis gedweild, als ik eerlijk moet zijn.
Het gaf me een beter gevoel dus ik heb het er graag voor over.
In mijn gedachten zag ik Eli al boterhammen met stof eten.
En daar kon ik dan ook niet echt van slapen.

Voorlopig zitten we op schema.
We liepen gedurende de week wat vertraging op.
Er werd een afvoerbuis geraakt wat niet echt gepland was.
Maar inmiddels ligt er een nieuw exemplaar, veel steviger dan de oude.
We hebben wat sneller moeten doorgraven om alles rond te krijgen maar het lukte.
We hebben op vrienden en familie kunnen rekenen om te helpen bij de zware afbraakwerken van de veranda.
Ook Jonah en ik staken een handje toe bij het graafwerk.
Op vrijdag werd dan uiteindelijk de betonplaat gegoten.
De basis ligt er al, nu de rest nog.

De kinderen zelf gaan verbazingwekkend veel beter om met de verbouwingen dan ik.
Zij vinden alles spannend en leuk.
Helpen stenen rapen uit het puin, de betonmolen die langskomt, het graven, de verhuis,...
Ze willen graag overal bij betrokken zijn en helpen.
Ze kijken al even hard uit naar die nieuwe ruimte als ik.
En dat geeft heel wat moed om door te gaan.
Nog drie maanden doorbijten, als alles volgens schema verloopt.