De momenten die je bijblijven

Ik lees vaak artikels of boeken over trends en waar we vandaag de dag belang aan hechten
Een van die trends is dat we niet meer zoveel willen investeren in spullen.
Er is zelfs een hele beweging op gang van driftige ontspullers
Als tegenbeweging geven we meer geld uit aan ervaringen.
We investeren in reizen, uitstappen, bungee-jumpen, ...
Zo'n ervaringen leiden tot meer bewust beleefde momenten die je later meer koestert.

In één van mijn nostalgische buien dacht ik terug aan mijn oma Poldine.
De momenten die ik het meeste mis en ook de herinneringen die ik het meest koester zijn de woensdagmiddagen.
Wanneer we op woensdagmiddag thuis kwamen was mijn oma bij ons thuis.
Ze at samen met ons en bracht voor mij een 'Joepie' mee.
Nadien gingen we in de zetel zitten.
Oma ging haken en ik las mijn Joepie.
Het was één van die momenten waarop je je volledig thuis voelt.

Waarom vertel ik dit...
Ik weet niet of we steeds meer moeten investeren in die reisjes en uitstapjes.
Natuurlijk moeten die er zijn.
Wij gaan ook eens een dagje naar de zoo.
Maar het moet geen must zijn ieder weekend.
Gewoon thuis zijn, in den hof werken of bij de grootouders langs gaan.
Die momenten koester ik nog het meest van al.
Ik denk dat we soms te ver zoeken naar iets wat zo dichtbij is.
Alles wat je nodig hebt en wat van tel is, zit vaak gewoon in de zetel naast je.
Alleen zijn we soms wat te veel bezig met zoeken.
Ik krijg in ieder geval nog steeds een gevoel van heimwee bij het zien van een 'Joepie'.