Liefste mama

"En Jonah, waarover ging het vandaag op school?"
Jonah blaast en draait met zijn ogen.
"Pffff mama, weeral over moederdag."
Ik hoop dat Jonah zondag al iets enthousiaster is.
Want ik kijk al uit naar moederdag.
Ook al loopt onze kleine man nog niet bepaald te trappelen.
Ik begrijp dat hij nog niet goed beseft wat een mama (en papa) betekent.
Ik ben het zelf pas volledig beginnen begrijpen toen ik zelf moeder werd.
Dus hierbij een blogpost voor mijn mama (en ook een beetje voor alle andere mama's waarbij de kindjes nu met de ogen rollen).

Copyright: Libelle

Lieve mama,
Ik geef je dit jaar geen zelfgeknutseld cadeautje.
Geen confituurpot met aardbei in kruisjessteek of een hartje in zoutdeeg.
Enkel dit:
ik ben je dankbaar.
Van opgroeiend kleuter die niets wou eten naar lastige puber.
Je bleef me altijd steunen.
Zelfs toen ik de vierde soort yoghurt weigerde op te eten.
Ook al werd ik boos en besefte ik niet wat het toen betekende, nu wel.
Toen Jonah in mijn wereld kwam werd alles anders.
Ik ben verantwoordelijk voor hem en hij werd mijn wereld.
Ik was en ben ook nog steeds, samen met de broers, jouw wereld.
En ik had geen andere wereld kunnen wensen om in op te groeien.
Ik doe veel zoals jij het deed en dat stel me gerust.
Ik krijg soms zelfs de opmerking dat we op elkaar lijken.
En ik vind dat echt een compliment.
Ik ben blij dat je mijn noodlijn bent, mijn Eerste Hulp Bij Moeilijke Kleine mannen.
Ik zal het vroeger niet altijd getoond hebben.
En wie weet rolde ik ook eens met mijn ogen toen ik mijn versje moest opzeggen.
Maar weet dat ik heel blij ben dat jij mijn mama bent.
Fijne moederdag.

Je kleine kapoen,

Audrey