Uit de boekenkast: "Help, ik ben papa"

De voorbije twee avonden was ik niet bereikbaar.
Aldus mijn man.
Ik las in "Help, ik ben papa" van Frederik De Swaef.
Het boek zag er heel goed uit.
Ik kon niet anders dan er onmiddellijk in beginnen lezen.

Ik heb twee avonden mogen meereizen op de (roze) wolk van Lisa, Frederik en Millie.
Leuk om de ouderschapsavonturen uit het leven gegrepen te lezen.
De tips waren een hele leuke afwisseling.
Ze bewijzen wat ik al lang wist.
Opgroeien met twee broers zorgde ervoor dat ik wat mannelijker ben gaan denken.
Vele tips en stukjes uit het boek waren ook zo herkenbaar.
Wij vechten nu nog altijd met onze buggy.
En tijdens de eerste maanden uit het leven van Jonah en Eli heb ik 's nachts iedere aflevering van de serie Bones gezien.
Ook die dilemma's over tradities, evenwicht werken - ouderschap,...
Ik herken ze stuk voor stuk.

Ik ben volledig verliefd geworden op de kleine Millie.
De mooie en schattige foto's zorgden voor veel "Ooooohs".
Op het einde van het boek wees ik naar de coverfoto en zei tegen mijn man:
"Die zou ik wel in huis willen hebben, zo'n schatje!"
Mijn man keek maar raar "Ben ik niet goed genoeg meer?"
Ik heb toch even moeten verduidelijken dat het over de baby ging.