Een droom van een piano

Sinds ik mama ben, slaap ik anders.
Ik hoor ieder piepje of kraakje in ons huis.
Bij elke geluidje van de kinderen ben ik wakker.
Ik slaap niet meer zo vast als vroeger.

Toen grote broer in zijn slaap begon te praten, zat ik dus onmiddellijk recht in mijn bed.
Klaar om naar zijn kamertje te lopen, indien nodig.
"Mama, ik zal er niet meer afvallen" zei hij.
Nadien was het terug stil.
Ik heb nog een hele tijd liggen luisteren (vaarwel nachtrust) tot de wekker ging.
En om half 7 klonk zoals altijd "Mama, ik ben wakker".
Ik kwam zijn kamer binnen en hij begon over een piano.
Over hoe hij niet meer van de stoel zou vallen. En of hij nu op de piano kon spelen.
Ik begreep het niet helemaal (en dat lag niet alleen aan het vroege uur).
We hebben namelijk geen piano en laat staan een vleugelpiano met stoel ervoor.
Toen ik naar meer informatie vroeg, begon hij te vertellen over hoe hij op de piano had gespeeld in de woonkamer.

Maar er staat er helemaal geen piano in onze woonkamer.
Toen ik dat zei, werd hij heel erg boos.
Ik begreep ondertussen dat hij voor het eerst een  droom had gehad.
Of toch eentje van de soort die je bijblijft de volgende ochtend.
Maar hoe leg je nu weer zoiets uit, een droom.
Ik deed een aantal pogingen maar hij was zo rotsvast overtuigd van die piano.
Ik heb hem dan maar meegenomen naar de woonkamer.
Toen ik het licht aandeed en er geen piano stond, was de teleurstelling groot.

Ik dacht altijd dat ik klaar was voor de grote, moeilijke vragen die zouden komen.
En dat ik deze op een later tijdstip zou voorgeschoteld krijgen.
Een vraag over de bloemetjes en de bijtjes of zoiets.
Maar het zijn die abstracte begrippen en zaken die zo eenvoudig zijn voor ons, die ik het moeilijkste vind om uit te leggen.
Ik weet niet of andere ouders daar ook mee worstelen en welke 'moeilijke' woorden zij moeten uitleggen.
Maar het begrip droom 'uitleggen' aan een 3-jarige, ik had het niet echt verwacht.

Ik deed een poging maar hij had er niet zoveel boodschap aan.
De belofte dat papa zijn keyboard wel eens zou boven halen (een bijna-piano) en een boterham met choco hielpen al heel wat meer.