De eeuwige twijfelaar

Thuis ben ik een eeuwige twijfelaar.
Ik durf niet goed grote beslissingen nemen.
Ik maak het liefst 20 lijstjes met voor- en nadelen voor ik definitief beslis.
De zoektocht naar een huis duurde bij ons twee jaar.
Ik wist dat het huis waar we nu in wonen, HET huis was.
En toch durfde ik eerst niet 'ja' zeggen.

Nu wonen we hier al drie jaar.
In ons huis tussen de velden.
We voelen ons hier thuis.
En toch zijn er een aantal zaken die we moeten aanpakken.
Zo droom ik van een nieuwe keuken.
Het plastic dak op onze keuken is niet echt energiezuinig.
En de badkamer is zo klein dat het wassen van onze kerels een degelijke planning vraagt.
We lieten plannen tekenen door een architect.
En nu zijn we enthousiast op zoek naar een nieuwe keuken en badkamer.

En dan slaat de paniek toe.
Welke keuken moeten we nemen?
Hoe weet je zeker dat die keuken mooi zal zijn?
Zijn die tegels wel degelijk?
En wat met de badkamer? Hoe moet die er uit zien?
Kunnen we dat allemaal wel betalen?
Wat als het resultaat niet mooi is?
Wat als we verkeerd kiezen?
En verbouwen met kindjes, hoe gaat dat?
Is er niet teveel vuil?
Is het schadelijk, al dat stof?

Dit is maar een klein stukje uit mijn gedachtestroom.
Maar je kan het je inbeelden, om een beetje gek van te worden.
Moeten we wel verbouwen?

Ik las onlangs een leuke stukje in 'de zinnetjes van Aaf':
"Als ik amper door de kamer van mijn kinderen heen kan navigeren door de vele hutten die ze er hebben gebouwd denk ik: Joy before space."
Eentje die ik wil onthouden die: 'Joy before space'.
Want ik hecht er wat teveel waarde aan, aan dat mooie huis.
Als we bij iemand langs gaan met een huis dat tiptop in orde is dan ben ik soms niet tevreden met wat ik heb.
Dan wil ik thuis komen en snel beginnen verbouwen.
Ik ben dan niet meer tevreden met mijn oude huis en kleine badkamer.
Ik wil dan ook dat volledig afgewerkte huis met die mooie gloednieuwe keuken en grote badkamer.

Gelukkig ben ik de dag nadien meestal wat positiever.
Dan ben ik opnieuw graag in ons oude keuken met het scheef hangende kastje op het eind.
Mijn kleine kerels voelen er zich thuis.
Ze hebben nog nooit geklaagd over onze keuken of huis.
Integendeel, het is een echte thuis.
Dat rommelige, oude huis van ons.

Als we over een half jaar (of langer) een keuken kiezen moet ik niet zo bang zijn.
'Joy before space'
Ik weet niet perfect hoe het er zal uitzien.
Dat heb ik niet volledig in de hand.
Maar voor mijn kerels kan ik er een echte thuis van maken.
Eentje waar 'Joy before space' staat.
Hoe klein onze badkamer ook is.