Het lijstje...

Tot zover mijn plannen voor vandaag.
Deze ochtend had ik een heel lijstje in mijn hoofd met wat ik allemaal wou doen vandaag.
Het is nu 16:05 u.
Ik ben er voorlopig in geslaagd om de twee kindjes in bad te stoppen, hen eten te geven en een was op te hangen.
Van het lijstje heb ik voorlopig enkel de was kunnen schrappen.
Ik moet nog de afwas doen, kelder opruimen, de serre op orde zetten, de handdoeken opvouwen, badkamer poetsen en als het even kan ook nog stofzuigen.
Ik wil er vol goede moed aan beginnen.
Maar iedere keer als ik babybroer neerleg begint hij te huilen. Hij zit in de 'plakfase' en doet niets liever dan de hele dag tegen je lijf plakken.
Grote broer  wil ondertussen ook nog even spelen, koekjes krijgen,...
Ik voel de stress en frustratie.
Al dat werk, wanneer moet ik dat allemaal klaar krijgen.
Ik had alles zo gepland.
Wat ging er mis?

Ik ben ergens onderweg weer mezelf voorbij gelopen.
Al dat plannen met kindjes is leuk maar ik weet nochtans dat het meestal niet loopt zoals voorzien.
Ik moet me tevreden stellen met wat lukt en wat ik wel al gedaan heb.
En misschien wat meer genieten.
Over drie jaar zijn mijn kerels groter en willen ze misschien niet meer 'plakken'.
Mijn was en kelder zullen er nog staan.

Tijd om dus nog wat te knuffelen.
Die badkamer poets ik morgen wel ...
of overmorgen, we zien wel.